10 podstawowych idei Bhagawadgity

Masz prawo do wykonywania swoich nakazanych obowiązków, ale nie masz prawa do owoców swoich działań. Nigdy nie uważaj siebie za przyczynę rezultatów swoich działań, ani nie przywiązuj się do bezczynności. – Bhagavad Gita 2:47

Bhagavad Gita, co oznacza "Pieśń Pana" w sanskrycie, jest kamieniem węgielnym hinduizmu. Ta święta księga, umieszczona w epickim Mahabharacie, rozwija się jako dialog między wojowniczym księciem Arjuną a jego woźnicą, Kriszną, który okazuje się być inkarnacją boskości. Na progu monumentalnej bitwy Arjuna zmaga się z dylematami moralnymi i rozważa naturę swojego obowiązku. Nauki Kriszny, przekazywane na polu bitwy, oferują głębokie filozoficzne i duchowe wglądy, które rezonują głęboko nawet dzisiaj.

10 Głównych Idei Bhagavad Gity

1. Nieśmiertelność Duszy. Bhagavad Gita naucza, że należy praktykować umiarkowanie w przyjemnościach zmysłowych, nie przez całkowite ich pozbawienie, lecz przez ich ograniczenie. Poprzez samodyscyplinę można rozpoznać różnicę między ciałem a jaźnią. To zrozumienie pomaga usunąć strach przed śmiercią, ponieważ podkreśla różnicę między naszą tymczasową fizyczną egzystencją a naszą prawdziwą, wieczną istotą. Sanskryt: अन्तवन्त इमे देहा नित्यस्योक्ता: शरीरिण:। अनाशिनोऽप्रमेयस्य तस्माद्युध्यस्व भारत॥ (Rozdział 2, Werset 18) Angielski: Tylko materialne ciało jest zniszczalne; uosobiona dusza wewnątrz jest niezniszczalna, niezmierzona i wieczna. Dlatego walcz, o potomku Bharaty.

2. Cierpliwość i Dharma. Bhagavad Gita naucza cierpliwości, podkreślając znaczenie podtrzymywania dharmy, czyli prawego postępowania, i wypełniania swoich obowiązków. Kładzie nacisk na działanie z równowagą i opanowaniem, nawet w trudnych okolicznościach. Sanskryt: कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन। मा कर्मफलहेतुर्भूर्मा ते सङ्गोऽस्त्वकर्मणि॥ (Rozdział 2, Werset 47)

   Angielski: Masz prawo do wykonywania swoich nakazanych obowiązków, ale nie masz prawa do owoców swoich działań. Nigdy nie uważaj siebie za przyczynę rezultatów swoich działań, ani nie przywiązuj się do bezczynności.

3. Joga. Kiedy wykonujesz swój obowiązek, nie powinieneś myśleć o zysku. Poczucie zysku jest największym złem i głównym wrogiem w każdym z nas. Musisz wznieść się ponad poczucie zysku i traktować straty i zyski, szczęście i smutek, przyjaciół i wrogów, honor i hańbę jednakowo. Ta umiejętność samokontroli nazywa się Jogą. Sanskryt: अनाश्रित: कर्मफलं कार्यं कर्म करोति य:। स संन्यासी च योगी च न निरग्निर्न चाक्रिय:॥ (Rozdział 5, Werset 10)

   Angielski: Ten, kto wykonuje swój obowiązek bez przywiązania, oddając rezultaty Najwyższemu Panu, nie jest dotknięty grzesznym działaniem, tak jak liść lotosu nie jest dotknięty przez wodę.

4. Cel w Życiu. Każda jednostka ma unikalny cel, zwany swadharmą, który jest zgodny z jej wrodzoną naturą i społecznymi zobowiązaniami. Gita podkreśla wypełnianie swoich obowiązków z oddaniem, niezależnie od wyniku. Ta idea zachęca nas do rozpoznania i podążania za naszym osobistym powołaniem z szczerością i zaangażowaniem. Sanskryt: श्रेयान्स्वधर्मो विगुण: परधर्मात्स्वनुष्ठितात्। स्वधर्मे निधनं श्रेय: परधर्मो भयावह:॥ (Rozdział 3, Werset 35)

   Angielski: Znacznie lepiej jest wykonywać swój naturalny nakazany obowiązek, choćby z wadami, niż wykonywać cudzy obowiązek, choćby doskonale. W rzeczywistości lepiej jest umrzeć w wypełnianiu swojego obowiązku, niż podążać ścieżką innego, która jest pełna niebezpieczeństw.

5. Boskie Manifestacje. Chociaż jest tylko jeden Bóg, może przybierać różne postacie. Bhagavad Gita harmonizuje istnienie różnych religii, ucząc, że Awatara to Bóg manifestujący się wśród nas w jednej ze swoich form. Dlatego Bhagavad Gita może być studiowana przez wyznawców każdej religii. Sanskryt: यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत। अभ्युत्थानमधर्मस्य तदात्मानं सृजाम्यहम्॥ परित्राणाय साधूनां विनाशाय च दुष्कृताम्। धर्मसंस्थापनार्थाय सम्भवामि युगे युगे॥ (Rozdział 4, Wersety 7-8)

   Angielski: Kiedykolwiek Dharma zaczyna zanikać, a Adharma wzrasta, manifestuję się. Naradzam się w każdym wieku, aby chronić cnotliwych, zniszczyć złoczyńców i ustanowić (i przywrócić) Dharmę.

6. Karma. Bóg nie ingeruje w karmę istot żywych. Bhagavad Gita odpowiada na pytanie: "Jeśli jest Bóg, dlaczego jest tyle zła na świecie?" wyjaśniając, że to my sami tworzymy to zło. Bóg nie ingeruje w naszą wolność wyboru. Sanskryt: कर्मणो ह्यपि बोद्धव्यं बोद्धव्यं च विकर्मण:। अकर्मणश्च बोद्धव्यं गहना कर्मणो गतिः॥ (Rozdział 4, Werset 17)

   Angielski: Musisz zrozumieć naturę wszystkich trzech — zalecanego działania, złego działania i bezczynności. Prawda o nich jest głęboka i trudna do zrozumienia.

7. Szczerość. Bhagavad Gita wykracza poza zewnętrzne rytuały i podkreśla znaczenie szczerości w działaniach i oddaniu. Niezależnie czy jesteś ascetą czy gospodarzem domu, prawdziwe oddanie jest kluczem do duchowego postępu. To nauczanie przypomina nam, że prawdziwa duchowość leży w czystości naszych intencji. Sanskryt: कर्मणैव हि संन्यासो निःसिद्ध: कर्मयोगस्य। तस्माद्योगाय युज्यस्व योग: कर्मसु कौशलम्॥ (Rozdział 4, Werset 17)

   Angielski: Wykonując swoje nakazane obowiązki, można osiągnąć najwyższy stan wolności od więzów. Dlatego powinieneś angażować się w swój obowiązek z wielką troską i uwagą.

8. Uniwersalna Energia. W Rozdziale 7 Kriszna przedstawia szczegółowy opis Boga. Początek każdego atomu i wszystkiego, co widzimy wokół nas, to Bóg, a raczej Jego energia. Źródłem każdego z nas jest również Bóg. Bhagavad Gita uczy nas widzieć manifestację Boga zawsze i wszędzie, na przykład: w ogniu, w słońcu, w księżycu, a nawet w smaku wody. Sanskryt: अहमात्मा गुडाकेश सर्वभूताशयस्थित:। अहमादिश्च मध्यं च भूतानामन्त एव च॥ (Rozdział 10, Werset 20)

   Angielski: O Arjuno, jestem obecny w sercu wszystkich istot żywych. Jestem początkiem, środkiem i końcem wszystkich istot.

9. Trzy Guny. Można by zadać pytanie: jeśli wszystkie piękne rzeczy to Bóg, co z tymi złymi? W odpowiedzi Kriszna daje niesamowite wyjaśnienie zjawiska dobra i zła. W rzeczywistości mówi, że w naturze nie ma dobra i zła. Natura jest energią Boga, ale ta energia ma trzy funkcje, znane jako trzy guny. Dobroć (Sattva) przynosi wiedzę, pokój i szczęście. Pasja (Rajas) przynosi niekończące się pragnienia i chciwość, popychając człowieka do pracy dzień po dniu. Ignorancja (Tamas) czyni człowieka podobnym do zwierzęcia, pokrytego lenistwem i nadmiernym snem. Sanskryt: सत्त्वं रजस्तम इति गुणा: प्रकृतिसम्भवा:। निबध्नन्ति महाबाहो देहे देहिनमव्ययम्॥ (Rozdział 14, Werset 5) Angielski: O potężnoręki Arjuno, energia materialna składa się z trzech gun (trybów) — sattvy (dobroci), rajasu (pasji) i tamasu (ignorancji). Te tryby wiążą wieczną duszę z przemijającym ciałem.

10. Świat Duchowy. Kriszna mówi, że świat duchowy jest Jego siedzibą, gdzie nie ma pasji ani ignorancji, lecz tylko dobroć i szczęście. Ci, którzy pamiętają Boga z miłością przez cały czas, osiągną to boskie królestwo. Miłość do Boga jest ostatecznym znaczeniem Bhagavad Gity i jej ostatnią lekcją. Miłość przychodzi przez pamięć, a Gita uczy, jak można nieustannie pamiętać Boga i nigdy Go nie zapominać. Sanskryt: ओमित्येकाक्षरं ब्रह्म व्याहरन्मामनुस्मरन्। य: प्रयाति त्यजन्देहं स याति परमां गतिम्॥ (Rozdział 8, Werset 13)

    Angielski: Ten, kto opuszcza ciało, pamiętając Mnie, Najwyższą Osobowość, i wymawiając sylabę Om, osiągnie najwyższy cel.

Trwały Wpływ Bhagavad Gity na Współczesną Jogę

Bhagavad Gita służy jako filozoficzna podstawa współczesnych praktyk jogi. Oto jak jej mądrość nadal kształtuje praktykę:

Holistyczne Podejście

Gita podkreśla współzależność umysłu, ciała i ducha. Asany jogi (pozycje), pranajama (ćwiczenia oddechowe) i medytacja współpracują, aby osiągnąć holistyczne dobrostan.

Duchowe Połączenie

Bhagavad Gita zachęca nas do postrzegania jogi jako drogi do duchowego wyzwolenia, a nie tylko sprawności fizycznej. Praktykując, rozwijamy głębsze połączenie z naszym wewnętrznym ja i boskością.

Wytyczne Etyczne

Nacisk na dharmę w Gicie przekłada się na rozważania etyczne w praktyce jogi. Nauczyciele jogi starają się tworzyć inkluzywne i pełne szacunku środowiska, szanując indywidualne ograniczenia.

Pranajama

Znaczenie kontroli oddechu (pranajama) jest podkreślone w Bhagavad Gicie. Praktyki jogi integrują różne techniki pranajamy, aby zwiększyć koncentrację, energię i ogólny dobrostan.

Równowaga między Życiem Aktywnym a Kontemplacyjnym

Gita opowiada się za zrównoważonym życiem, integrując działanie (karma joga) z introspekcją i medytacją. Praktyka jogi zachęca do tej równowagi, oferując zarówno dynamiczne, jak i medytacyjne elementy.

Połączenie z Tradycją

Studiowanie Bhagavad Gity pozwala praktykującym jogę połączyć się z bogatą historią i filozoficznymi podstawami praktyki.